Ik wil niet meer verder met mijn relatie. Het is een gedachte die je misschien al langer met je meedraagt, of die juist heel plotseling bij je opkwam. Misschien kwam het na een ruzie, een stilte die te lang duurde, of gewoon dat ene moment waarop je jezelf hoorde denken: dit wil ik niet meer.

Als je dit denkt, voel je vaak verdriet, twijfel en soms ook opluchting. Maar naast die gevoelens komt er ook veel onzekerheid kijken. Hoe weet je of dit gevoel tijdelijk is? Of je relatie echt niet meer werkt? Of je te veel hebt gegeven en te weinig hebt gekregen?

In deze blog gaan we dieper in op deze vragen. We bespreken hoe dit punt ontstaat, wat eronder ligt, en wat je kunt doen als je het gevoel hebt dat je er alleen voor staat. We kijken ook naar gevoelens zoals ik doe het nooit goed bij mijn man, en hoe deze overtuiging je relatie (en jezelf) kan ondermijnen.

De meeste mensen nemen dit besluit niet van de ene op de andere dag. Vaak is het een proces van maanden of zelfs jaren. Je probeert het goed te doen. Je geeft kansen, voert gesprekken, stelt jezelf vragen zoals:

• “Ligt het aan mij?”
• “Ben ik te kritisch?”
• “Moet ik niet gewoon dankbaar zijn?”

Maar ergens voel je dat het niet meer goed zit. Het contact is oppervlakkig geworden. Er is weinig oprechte interesse. De gesprekken zijn praktisch, maar niet persoonlijk. Of je leeft vooral langs elkaar heen.

Soms zeg je het nog niet hardop, maar voel je het wel: Ik wil niet meer verder met mijn relatie.

Veel mensen schrikken van deze gedachte: Ik wil niet meer verder met mijn relatie. Het voelt als falen. Je hebt tenslotte geïnvesteerd in deze relatie. Misschien hebben jullie kinderen, een huis, gezamenlijke vrienden. Opgeven voelt alsof je alles weggooit wat je samen hebt opgebouwd.

Daarom is het belangrijk te begrijpen dat twijfelen geen zwakte is. Het is juist een teken dat je bewust bezig bent met je leven en relaties. Het is gezond om stil te staan bij de vraag: voel ik me nog goed in deze relatie? En als het antwoord steeds vaker ‘nee’ is, dan is het logisch dat je overweegt om een andere weg in te slaan.

Eén van de zwaarste gevoelens in een relatie is je alleen voelen, terwijl je met iemand samen bent. Je ligt naast elkaar in bed, eet samen aan tafel, maar de echte verbinding is weg.

Je probeert het gesprek aan te gaan, maar het blijft aan de oppervlakte. Of je partner wuift je gevoelens weg. Je hoort dingen als:

• “Je overdrijft.”
• “Het is allemaal niet zo erg.”
• “Je moet gewoon wat relaxter zijn.”

Dan voel je je nóg eenzamer.

Deze innerlijke eenzaamheid leidt vaak tot het verlangen om alleen te zijn. Niet omdat je per se weg wilt van je partner, maar omdat je hunkert naar rust, naar jezelf, naar ademruimte. Lees hier meer over op alleen willen zijn in een relatie

Intimiteit is de lijm in een relatie. Niet alleen fysiek, maar vooral emotioneel. Wanneer intimiteit verdwijnt, ontstaat er afstand. Kleine irritaties worden groot. Misverstanden blijven onbesproken.

Als je merkt dat aanraking voelt als een verplichting, of dat je liever alleen bent dan samen, dan mis je waarschijnlijk de diepere laag van verbinding. Je kunt op zulke momenten het gevoel krijgen dat de liefde op is.

In mijn boek lees je hoe stellen die dit punt bereikten, ontdekten dat intimiteit ook weer kan groeien — als er bereidheid is van beide kanten.

Liefde is niet alleen een gevoel, maar ook een keuze. Toch is het normaal dat je soms denkt: Ik wil niet meer verder met mijn relatie. Misschien is zijn gedrag veranderd. Misschien ben jij veranderd. Of jullie hebben elkaar onderweg kwijtgeraakt.

Deze gedachte hoeft geen eindpunt te zijn, maar kan wel een wake-up call zijn. Hoe praat je met elkaar? Kun je nog lachen samen? Of is het vooral praktisch en gespannen?

Als dit herkenbaar is, lees dan zeker ook ik vind mijn man niet meer leuk — daar gaan we dieper in op hoe aantrekkingskracht en respect in een relatie kunnen terugkeren, of juist verdwijnen.

Wat kun je doen als je niet meer verder wilt?

Als je het gevoel hebt dat je niet meer verder wilt met je relatie, is het belangrijk om niet overhaast te handelen. Geef jezelf de tijd om echt te voelen wat er speelt. Vraag jezelf:

• Is dit gevoel al langere tijd aanwezig?
• Heb ik alles geprobeerd wat binnen mijn invloed ligt?
• Is er nog ruimte voor herstel, of is het vertrouwen echt weg?

Overweeg om het gesprek aan te gaan met je partner. Niet als verwijt, maar vanuit eerlijkheid. Bijvoorbeeld:

“Ik merk dat ik steeds vaker denk dat ik zo niet verder wil. Dat doet me verdriet. Ik wil onderzoeken of er nog iets tussen ons is, of dat we eerlijk moeten zijn over wat we voelen.”

Soms helpt het om dit gesprek te voeren met begeleiding. Een coach of relatietherapeut kan helpen om weer met elkaar in gesprek te komen, of juist duidelijkheid te krijgen over de vervolgstap.

Conclusie: luisteren naar jezelf is geen falen

De gedachte Ik wil niet meer verder met mijn relatie is geen bewijs dat je gefaald hebt. Het is een signaal dat je bewust leeft, dat je zoekt naar echte verbinding en dat je je eigen behoeften serieus neemt.

Of je besluit om te blijven, te werken aan herstel, of om afscheid te nemen — het belangrijkste is dat je luistert naar wat je diep vanbinnen voelt.

In De kunst van intimiteit lees je verhalen van stellen die op dit kruispunt stonden. Sommigen vonden elkaar opnieuw, anderen kozen voor een ander pad. Wat ze gemeen hebben: ze kozen bewust. Met open ogen en een open hart. en dus ook onder andere voor het probleem: Ik wil niet meer verder met mijn relatie